![فیسبوک فیسبوک](http://www.ashoora.biz/weblog/md/18/images/fb.gif)
![توییتر توییتر](http://www.ashoora.biz/weblog/md/18/images/tt.gif)
توسط : خادم الشهدا 2
اگر در میانه راه هستید و گاهی برای ادامه مسیر دچار تردید می شوید و اگر دوست دارید این جبهه را تقویت کنید و دوستانتان را برای انجام کار فرهنگی «مربی محور و مسجد مدار» ترغیب نمایید ، پاسخ به این سوال مهم و اساسی را حتما به خاطر بسپارید و بارها در ذهنتان مرور کنید.
________________________________________
اول:
برخلاف بسیاری از درد های بشر "درد دین" داشتن از معدود درد هاییست که به انسان آرامش روانی و لذت معنوی می بخشد. درد دین داشتن از جمله دردهای مسری و واگیر دار است پس اگر طبق روال و در مسیر درست دنبال شود اول از همه ، اعضای خانواده را گرفتار می کند.
وقتی کسی کار فرهنگی کند ، فضای خانه و خانواده او از معنویت آن نور می گیرد، هدف ها متعالی می شود ، همسر همسنگر می شود و فرزند رزمنده جبهه فرهنگی و ادامه دهنده راه پدر و مادر.
هر کس بیشتر در این جبهه ثابت قدم بماند در تربیت فرزندان صالح موفق تر خواهد بود و چه بسیارند کسانی که از کم کاری در این عرصه خسارت های جبران ناپذیری دیده اند.
دوم:
یک بار امام راحل رحمت الله علیه در دیدار با دبیران پرورشی توصیه ای بدین مضمون فرمودند که فکر نکنید این دانش آموز ده ، یازده ساله پسر فلان کشاورز یا مغازه دار و آسیابان روستاست بلکه تصور کنید این نوجوان وکیل آینده ، وزیر آینده و یا فلان مسئول خواهد بود.
حالا ما از وزیر و وکیل شدن افراد هم که بگذریم و در سطوح پایین تر به موضوع نگاه کنیم کمک به تربیت دینی جوان و نوجوانان این مرز و بوم ، کمک به تربیت شهروندان آینده جامعه و همسایگان دیوار به دیوار خود ماست.
آیا تا بحال از صدای بلند نوار ترانه خانه همسایه و یا فساد و بی بند و باری اطرافتان ناراحت نشده اید؟ یادتان باشد که ناراحتی در این باره به تنهایی مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه باید تصمیم بگیرید از همین امروز برای فردای خود و فرزندانتان هماسایگان خوبی تربیت کنید.
________________________________________
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :